photographer Visualise the Vision

പെരുത്ത് വ്യഗ്രതയോടെ  പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നു ഉണ്ടത്രേ മാളോർക്ക് അലോസരം ഉണ്ടാകുമെന്ന്  കരുതി ചെയ്തുകൂട്ടുന്ന പ്രഹസനങ്ങളെ അനുനിമിഷം സ്വയം ഒന്ന്  സ്നേഹിച്ചാൽ തീർന്നിടും ഈ  പൊക്കാളി തരങ്ങൾ അത്രയും  ഹാ എത്ര സുന്ദരമീ കാഴ്ചകൾ  എന്ന് നിനച്ചിടും മത്രേ  എന്നോ ശിവ

 കൺമുന്നിലുള്ളത് പകർത്തുകയല്ല ,  ഉള്ളിലുള്ള വശ്യ സൗന്ദര്യത്തിന് വെളിച്ചം  പകരുകയാണത്രേ

 പ്രാവുകൾ കുറുകുന്ന  മേൽക്കൂരകൾക്കിടയിലല്ല പരുന്തുകൾ ചിറകടിക്കും മേഘങ്ങൾക്കും അപ്പുറം ആത്മ സ്നേഹത്തിന്റെ സമസ്ത സുന്ദരമായ ലോകത്തിലേക്ക്

  പ്രകാശം പരക്കട്ടെ എൻ കയ്യിലൊരു മൂല്യനിർണയ  കടലാസ് ഉണ്ടത്രേ! കാറ്റിൽ അത്  പറന്ന് അകലുമോ എന്ന് കരുതി  ഞാനെൻറെ ജനാലകൾ  കൊട്ടിയടച്ചു.  ഉരുണ്ടുകൂടിയ മുറിയിൽ ഭയം  പെറ്റുപെരുകിയത് സ്നേഹ രശ്മികൾ  അന്യമായതിലാണെന്ന് അറിഞ്ഞിടവെ,  പ്രകാശിക്കും ഞാൻ  സൂര്യൻ കണകെയെന്നോ..

 കുട്ടികൾ കൗതുകത്തോടെ  കൂട്ടിലടച്ചോരാ  കോഴികുഞ്ഞുങ്ങൾ അതിൽ ഒരു കുഞ്ഞു കുറുമ്പി  വിരുതിയായി വളർന്നു തിരിച്ചു കെട്ടിയ കൂടിനുള്ളിൽ  അസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ രോഷം മൂത്തവൾ കൊത്തി കൊന്നോരോരോ കൂട്ടത്തെയും  തൻ തോഴിയെ തീറ്റക്കരുകിൻ കൊക്കീ വിളിക്കും ഒരുവൻ  അവനെയും കൊത്തി കൊന്നിട്ടവൾ  ഏകയായി മാറിയതറിഞ്ഞിടാതെ  കൊക്കി വിളിക്കുന്നുണ്ട് കൂട്ടരേ തീറ്റക്കരുകിൽ  തിരിച്ചറിവില്ല മിണ്ടാപ്രാണികൾ  ഇവർ എങ്കിലും നമ്മളെ പോലെയെന്നോ                                      

  എന്തിനീ പിൻവിളി സഖീ, നിൻ അധരങ്ങളിൽ പുഞ്ചിരി  വിടർത്താൻ എൻ കണ്ണുകളിൽ തിളക്കമില്ല, എൻ സാമീപ്യം നിൻ അടിവയറ്റിൽ തുടിപ്പാകുമോ എന്ന് അറിയില്ല എൻ സ്പർശനത്താൽ നിൻ കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുക്കുമോ എന്നും അറിയില്ല സഖീ, ഞാൻ ഒരു വൃദ്ധൻ സഖീ മനസാ ഞാൻ ഒരു വൃദ്ധൻ  

  ത്രസിപ്പിക്കുന്നൊരു വർണ്ണകിളിയെ കണ്ടു മോഹിച്ചിട്ടവളെ  യെന്നുള്ളിലെ കൂട്ടിലടച്ചു   വെളിച്ചം മാറി മറിഞ്ഞപ്പോൾ ചിറകുകൾ നിറഭേദങ്ങളായി   ശോഭ പരത്തി,  കൂടണഞ്ഞവൾ വൈകിയ നേരം   എങ്കിലും അവളുടെ  കൊഴിഞ്ഞൊരാ തൂവൽ   കാറ്റിൽ പറന്ന് ആകാശവർണ്ണമായി  എന്നിലെ  സഞ്ചാരപഥമായി....